2 buffels, 8 eenden, een paard, 6 kippen en een stel zwarte varkentjes

Kortom: animal farm. Wat een (vocaal) welkomstcomité bij onze aankomst in de homestay op dag 1 van onze trekking door de bergachtige streek rondom Bac Ha in noordwest Vietnam. De aangewezen regio om meerdaags te wandelen en te overnachten bij lokale stammen. Weg van de gebaande toeristische paden. We wanen ons terug in de tijd. De enige straat van het ca. 12 'huizen' tellende dorpje is na veelvuldige regenval (jawel, naweëen tyfoon) omgetoverd tot een waar modder(stront)bad. De dorpbewoners staren vooral die gekke blonde Nederlandse dame aan. Wat doet zij nu hier? Te voet? 

We overnachten op een open zolder tussen de zakken rijst en mais (bij een H'mong familie) in een uit leem opgetrokken huis. Opa, oma, de kleinzoon, onze gids, de kok, de motorbestuurder liggen 's nachts binnen een straal van max. twee meter van ons vandaan. Verder worden we vergezeld door talrijke (grote) spinnen, katten en tig "we willen het niet weten"-dieren. Wisten jullie dat opa en oma in Vietnam  standaard bij de oudste zoon intrekken? Pap, mam... over open deuren gesproken.... De zolder van Tessmanstraat 29 is vanaf 01 juni wederom te huur. P.n.o.t.k.

's Avonds maakt de kok op een klein vuurtje een heerlijke maaltijd klaar en proosten we samen met deze speciale familie op onze komst. Het 'talking water' (corn wine) smaakt uitstekend. De gastvrijheid is bijzonder. Maar wat zijn we toch verwend. In deze o.i. prehistorische woonomstandigheden zouden we het nog geen week volhouden.

Later in de trekking mag Hanneke ervaren dat ze goed in de markt ligt! Zelfs zo goed dat ze op een regenachtige dag een stuk of 5 bloedzuigers permanent aan zich weet te koppelen. Monogamie staat voorop, dus slaat ze letterlijk het bloederig aanbod van de de 'charmante' zwarte kronkelende beestjes van zich af! 'Ondergetekende' krijgt van een local een "you can't resist offer" in de vorm van een glaasje bijen/slangen-wijn. Het recept is eenvoudig: men neme een doorzichtige (!) plastic pot ter grootte van een zuurkoolvat met 1 slang en duizenden dode bijen XXL. Aftoppen met maiswijn. Een glaasje per avond garandeert goede gezondheid. Ik ben maar gezwicht met mijn brein op nul. A votre santé!

'Homestayen' bevalt ons wel. Nu gaan we voor een paalwoning (stilthouse).  Bij een Thai familie in de regio van Mai Cau krijgen we als feestelijk avondmaal een  eendenstoofschotel geserveerd. Onze 'Joris Linssen' dialoog met deze gastvrije mensen begint en eindigt ook meteen met 'Hello! Goodbye!'. Verder reikt hun Engels niet. Aandachtig kijken we hoe dochterlief Emin (6 jr) de eendenkop volledig uitlikt en vervolgens de snavel een half uurtje als lollie gebruikt. Chupa chup op z'n Vietnamees....

Ook hebben we mogen ervaren dat een overvolle Vietnamese bus altijd nog voller kan(+15 mensen extra), Als 'we' zwart een beetje meer bij kunnen verdienen dan zal de Vietnamees dit niet laten.....  Dat we nota bene halverwege de reis op een kruispunt uit deze bus worden gezet om over te stappen en we weer het volle pond dienen te betalen nemen we maar voor lief. Twee keer 'afgezet' binnen het half uur. Ook dit 'toeristenmisbruik' hoort erbij in Vietnam. Gelukkig bleef ik kalm (NOT). Ik word niet graag genaaid. Het zij zo....Dit is Vietnam, off the beaten track! 100%! Ik keek weer eens in de spiegel en dacht: wen er maar (nooit) aan... We zijn op reis, de wereld ligt aan onze voeten!